Verrassing

Zaterdagochtend vertrokken we vanuit de Elzas met een auto vol borduurspulletjes, aankopen van de brocantemarkt, 38 potten met zelfgemaakte jam van mijn franse vriendin, een kistje vol met mooie grote kweeperen, verse franse stokbroden en pasteitjes om in het weekend te eten. De hele auto geurde naar vers brood, heerlijk. Flessen wijn, kado gekregen van mijn vriendin hadden we tussen het linnengoed gestopt. Het was echt proppen. Elke keer verbaas ik mij er weer over hoe het mij gelukt is om het er in te krijgen. Ik ben namelijk van het inpakken, anders hadden we nog een auto nodig. Mijn zus is helemaal expert in onlogisch inpakken. Die stopt geen een tas helemaal vol en overal ligt nog wat te slingeren. Verder neemt ze het liefst dingen mee in een rieten mandje (kun je zo handig in de kofferbak wegstouwen, maar niet heus). Die ruk ik altijd meteen uit de auto en ik pak het over in een tasje. Wat ben ik toch streng als ik het zo lees. Maar ik weet zo onderhand wat er allemaal mee terug moet naar Nederland en dat gaat dan echt niet lukken.
Verder hebben we ontzettend genoten. We hebben veel gelachen, heerlijk gegeten, gezellig gekletst en veel leuke dingen gezien en geborduurd natuurlijk. Het weekje was zo om.

Vandaag heb ik achter elkaar wassen gedraaid. Niet van mijzelf hoor maar van de heren thuisblijvers.
Onze huispuber vindt het makkelijker om iets in de wasmand te gooien dan het op te vouwen en in de kast te leggen. Dat het amper gedragen is maakt niets uit. Daar hebben we mama toch voor! Manlief heeft echt zijn best gedaan deze week, maar mijn ervaren speurdersoog vloog van links naar rechts toen ik binnenkwam (nare eigenschap trouwens). Hij heeft een drukke baan dus voor stofzuigen etc heeft hij echt geen tijd, trouwens het zag er toch netjes uit. Natuurlijk! Soms denk ik "had ik maar een betaalde baan", dan wist ik nog waar ik het voor deed. Als ik vroeger wel eens bij mijn moeder klaagde zei ze altijd "niet zeuren, dat zijn maar luxe problemen". Daar kon ik het dan mee doen.
Maar goed, morgenochtend eerst naar franse les en 's middags schakel ik door naar de turbo stand en vlieg door het huis heen.

Bij het doorkijken van de post zag ik een envelop van borduurvriendin Ada. Gauw even kijken. En wat kwam daar uit? Een schattig borduurtje, dat is leuk thuiskomen! Er zat heerlijk geurende lavendel in de envelop, een mooie kaart en nog paar leuke bandjes, waaronder een oude rode. Lieve Ada, dank je wel.
Bij het borduurwerkje heb ik al een passend bandje gezocht en wat knoopjes. Nog even bedenken wat ik er van ga maken. Van het antieke bandje heb ik ook een foto gemaakt. Kijken jullie even mee?

De link voor het patroontje vind je bij mijn gratis patroontjes

Click on freebies to find the website with this pattern

Dit soort bandjes vind ik geweldig!

I very much like these kind of ribbons!